woensdag 8 oktober 2014

het digitale tijdperk

Hoewel ik geregeld enthousiast achter mijn laptop zit, een blog onderhoud, mijn films bewerk op youtube en graag uitgebreide emails schrijf, zie ik met lede ogen het huidig straatbeeld aan: de steeds meer toenemende verslaving op de smartphone. 
Zowel wandelend, fietsend, scooterrijdend, moeders met hun bakfiets vol kroost rijdend door rood stoplicht en zelfs achter het stuur in de auto, allen met hun mobiele apparaat in de hand of aan het oor.
Een griezelige ontwikkeling. 
Met die onderweg geobsedeerde mens is nagenoeg geen contact te krijgen. Met verzaligde glimlach vertoeven ze in onzinnige werelden en reageren nauwelijks nog op hun omgeving. Ziende blind, horende doof.

Gisteren werd ik geattendeerd op een interessant programma van Brandpunt (afgelopen zondag uitgezonden).
Daar expliceert (kinder)psychiater Compernolle over deze dubieuze ontwikkeling.
In zijn visie kan ik me geheel vinden...


Quote: 
Onze kinderen lopen het risico om ‘schermzombies’ te worden. Met die forse claim komt de Belgische neuropsychiater en bedrijfsconsultant Theo Compernolle. Hij ziet dat in een groeiend aantal gezinnen tablets en Ipads als een verkapte babysitter gebruikt worden ‘omdat de kleintjes er zo lekker rustig van worden’. Maar daardoor missen ze een deel van hun ontwikkeling dat ze nooit meer in kunnen halen. Liesbeth Staats over een forse waarschuwing aan de Ipad-generatie.

http://brandpunt.kro.nl/seizoenen/2014/afleveringen/05-10-2014/fragmenten/de-digitale-babysit

5 opmerkingen:

  1. Daar kunnen hij én jij wel eens gelijk in hebben. Soms vraag ik me ook af waar deze ontwikkeling naar toe gaat. Maar laat ons positief blijven, misschien loopt het allemaal niet zo slecht af als er gevreesd wordt...
    Bedankt voor je reacties es, blij dat je weer eens langs kwam!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 's Morgens in de Metro kom ik alleen schermzombies tegen.
    De verslaving is dus al langer niet leeftijd gebonden.
    Een man in de ochtendmetro is hier de uitzondering op.
    Hij leest rustig en geconcentreerd in zijn Bijbel.

    Ik verbaas mij telkens weer over dit ochtend tafereel.
    Maar 's middags in de stiltecoupe van de trein verlang ik toch weer naar mijn ochtendmetro.
    Het luidruchtig gekrakeel over allerlei onbenulligs wil ik liever niet horen.

    Het zal de tijd wel wezen.

    Vriendelijke groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een -inderdaad- zorgelijke ontwikkeling.
    Maar laten, zoals Compernolle terecht zegt, eerst de ouders zichzelf opvoeden en dan de kinderen.

    moraal van het verhaal: alle papa's en mama's van het hele land even naar deze uitzending gaan kijken!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lang niet hier bij jou geweest Es.........

    Ik stem helemaal in met jou. Vorige week at ik met een vriendin in een gezellig restaurantje. Onze buren, ouders van middelbare leeftijd met 2 pubers waren voorbeeldige gasten. Ze spraken om te bestellen maar verder hoorde je ze niet want ze wijdden zich allen aan hun ipad, alle vier ..........ook tijdens het eten.
    Blijkbaar waren de mensen met wie ze daar spraken/chatten interessanter dan hun tafelgenoten.

    Groetje

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Es,

    Vorige week zat ik ook weer eens in de trein voor een bezoekje aan het Mauritshuis in Den Haag. De hele treinreis was een groot deel van de reizigers bezig met een telefoon, laptop of andere apparatuur.
    Toch hoop ik dat kinderen er ook wijzer van worden, als zij niet de hele dag bezig zijn met allerlei onbenulligheden. Zo kon je in het museum op je eigen apparatuur een app downloaden voor de uitleg bij de kunstwerken.

    Groet je S,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen